Κλιματικά ουδέτερη πόλη χωρίς μέσα σταθερής τροχιάς δεν νοείται!
Προτείνω την διερεύνηση απο τεχνοοικονομική άποψη των δύο παρακάτω προτάσεων που έχουν απασχολήσει κατά το παρελθόν:
α) την δρομολόγηση του λεγόμενου “περιαστικού σιδηροδρόμου” που θα συνδέει την Καλαμάτα με την Μεσσήνη και το Διαβολίτσι επί της υπάρχουσας σιδηροδρομικής υποδομής του ΟΣΕ.
β) ενός μέσου σταθερής τροχιάς τύπου “ελαφρού Τράμ” στην Καλαμάτα που θα συνδέι την κεντρική αγορά(ΚΑΚ ΑΕ) με την παραλιακή ζώνη και θα διέρχεται μέσα από τις πεζοδρομημένες ζώνες της πόλης που θα συνδέει και εξυπηρετεί τις εμπορικές,διοικητικές,οικονομικές,τουριστικές κλπ δραστηριότητες της πόλης ,με δυνατότητες μελλοντικής επέκτασης ή διακλάδωσης της γραμμής καλύπτοντας μεγαλύτερα τμήματα της πόλης.
Τέτοιες υποδομές σήμερα μπορούν ,εφ’ όσον κριθούν βιώσιμες ,να ενταχθούν με βεβαιότητα απο Ευρωπαικά προγράμματα.¨Οσον αφορά δε την λειτουργία τους νομίζω ότι το καταλληλότερο σχήμα θα ήταν μία σύμπραξη όλων των παρόχων συγκοινωνιακού έργου (πχ Αστικό ΚΤΕΛ,Υπεραστικό ΚΤΕΛ,Ταξί κ.α.) σε μία εταιρία που θα σχεδιάζει και θα λειτουργεί ένα σύστημα συνδυασμένων και ολοκληρωμένων μεταφορών στην πόλη και την ευρύτερη περιοχή.