VASILEIOS TZAMOURANISΗ επισκυή των παλαιών κτιρίων ιδιαίτερα των επικινδύνων ασφαλώς είναι επιβεβλημένη.
Άκρως επείγουσα όμως είναι η αποκατάσταση των διατηρητέων που “χάσκουν” ακόμη τραυματισμένα και αποδιοργανωμένα απο τον σεισμό της Καλαμάτας(1986). Δεν είναι δυνατόν σε μία σύγχρονη πόλη που προσδοκά στον τουρισμό και τον πολιτισμό , να ανέχεται ορισμένα διατηρητέα να είναι εγκαταλελειμένα στην φθορά του χρόνου και ν’αποτελούν απειλή για τους διερχόμενους και εστίες ρύπανσης της πόλης. Αναρωτιέμαι τι νόημα θα έχει η ανάπλαση των οδών Αναγνωσταρά και Κολοκοτρώνη που έχουν ξεκινήσει όταν “κρέμονται” κάποια διατηρητέα στην οδό Αναγνωσταρά.
Μία άλλη παράμετρος που δημιουργεί παραφωνίες στην αισθητική της πόλης αλλά και των χωριών είναι τα ημιτελή κτίρια δηλαδή οι εγκαταλελειμμένοι σκελετοί(γιαπιά”) και οι πρόχειρες κατασκευές που κατά κανόνα είναι αυθαίρετες . Ο Γενικός οικοδομικός κανονισμός απαγορεύει την διατήρηση των γιαπιών πέραν της εξαετίας.